Na het aanschouwen van een opmerkelijke en opwindende cover denk ik op de eerste pagina dat de schrijver lef heeft om met zulke buitenissige en onuitsprekelijke woorden en namen zijn boek te beginnen. Herhalingsdrift kan hem ook niet ontzegd worden want ik weet na het lezen van het eerste hoofdstuk vrijwel zeker dat er aardbeienvelden in Osha Tapoban liggen.

In hoofdstuk twee (en volgende) kom ik – hoe heerlijk – levensbeschouwing tegen zoals in: ‘De mens wil bedrogen worden. Liever de schijn van geluk dan de naakte feiten.’ Een zin die mijn ziel steelt is: ‘Ik heb een Van Gogh aan de muren. Zonder zonnebloemen.’

In een razend tempo – en daar moet ik mijn hoofd bijhouden – verandert het perspectief. Van verkrachter/moordenaar/chantabele tot toeschouwer/manipulator. Dan ben ik nog maar bij het begin. Een stoet aan aparte figuren volgt, in Amsterdam en in Nepal. De onbevangen en eerlijke Nepalese taxichauffeurs spannen de kroon; ik zou ze voor Amsterdam wensen. 😉

Bij de herhalingen van de naam, type, kleur et cetera van de twee Zweedse rugzakken, – te zien in de trailer – die cruciaal zijn in en voor het verhaal, vraag ik me af of ik de schrijver wil slaan of dat ik onbedaarlijk in de lach zal schieten.

In eenzelfde stijl bespringen vluchtnummers mijn visuele vermogen, de werking van oxazepam, deodorant, schnitzels, Tuborg, koffiepads, dollars met de beeltenis van Benjamin Franklin, de Citizens Bank, fokking lekkere dingen als white widow, flesjes AA, cappuccino’s, de ‘Kiss of Zuri’, …

Er is ongelooflijk veel te ontdekken in Kathmandu Hipsters; het boek bevat een rijkdom aan toegelichte onderwerpen en kennis die ik voetstoots aanneem.

Personages, die de eerder genoemde opvolgen in een maalstroom aan gebeurtenissen, weet de schrijver ingenieus met elkaar te verweven. Zo sterk zelfs dat ik soms aan mijn verstand twijfel.

Het is niet aan mij het verhaal hier te vertellen, dan zou ik Peter Mabelus schromelijk tekort doen omdat zijn boek gelezen moet worden. Het enige dat ik zeg is dat het verhaal eindigt in een orgastische plot dat ik echt, maar dan ook echt niet, had zien aankomen.

Kortom, Kathmandu Hipsters is een intelligent werk dat de lezer hoe dan ook weet te beroeren en waarin de passie voor het schrijven zindert, van een zeer aperte stijl die ik tot nu toe nog niet heb mogen lezen.