Peter Mabelus’ boeiende hipsters namen me mee naar Nepal.
De verschillende karakters van, en de dynamiek tussen de hoofdpersonen zijn dusdanig beschreven dat ik me naast hen op de bank, in het vliegtuig, op een veldbed en veel andere plekken waande. Ze roken, drinken en slikken. Lachen, huilen, maken plannen en nemen me mee op bijzondere avonturen in Kathmandu en Amsterdam. Het lukt Peter om me te laten houden van bijna alle karakters in het boek, zelfs van die van bedenkelijk allooi.
Het verhaal zit vol met heerlijke, droge humor (ik voelde me onoverwinnelijk door Rexona en Oxazepam om maar even iets te noemen) zonder te domineren. Het sluit naadloos aan bij dramatische gebeurtenissen.
‘Oh god, wat nu?’ hoorde ik mezelf regelmatig denken terwijl ik las. En ik werd niet teleurgesteld. De laatste hoofdstukken zijn verbazend. Geen rare draai, geen plotseling aangedragen randfiguur die opheldering geeft, het is een heel natuurlijk en toch verrassend eind. Dit boek is af, het laat me niet achter met losse eindjes. Ik houd ervan.
Eén minpunt: De biografie van een bladzijde achterin het boek mag wel wat langer.