‘Wat kijk je sip. Is er iets aan de hand?’

‘Dat durf ik niet tegen jou te zeggen.’

‘Maar ik ben je vrouw. Je kunt alles tegen me zeggen.’

‘Echt alles?’

‘Ja, echt alles.’

‘Vooruit dan maar.’

‘Oké, vertel dan.’

‘O, wat gênant. O, wat gênant. Ik stond weer in de krant met mijn “je weet wel” in de hand.’

‘In welke krant? De Volkskrant? De Telegraaf? Het Algemeen Dagblad? De NRC? Het Parool? Het Utrechts Nieuwsblad? De Leidsche Courant? Het Noordhollands Dagblad? Of was het een van de plaatselijke sufferdjes?’

‘Het was eigenlijk geen krant.’

‘Wat dan?’

‘Meer een soort magazine.’

‘Maar wat betekent dan “je weet wel”?’

‘Laat maar. Ik durf het echt niet te zeggen. Te gênant.’