Geen mens weet dat de meeste poezen en katten de taal van hun “baasjes” zonder enig probleem verstaan. Ik zet “baasjes” tussen aanhalingstekens, omdat wij schijt hebben aan de mensen die elke dag onze bakjes met proviand vullen. Wij gaan onze gang. Zo trouw als een hond kun je ons niet noemen.
Begrijp me goed, een Nederlandse poes verstaat vanzelfsprekend Nederlands en een Italiaanse poes vanzelfsprekend Italiaans.
Er zijn natuurlijk uitzonderingen. Zo ken ik een poes waarvan het baasje de hele dag naar Duitse soapseries kijkt. Die poes spreekt Nederlands én Duits.
Helaas zijn onze stembanden zo ontworpen dat we alleen maar kunnen miauwen en spinnen. We kunnen nooit iets terugzeggen. Ik krijg er een kattenbrokje van in mijn keel.
‘De stoeipoes’ verscheen als eerste op 24 maart 2020 op 120w.nl.
Leuk stukje!
LikeLike