‘Hoe ik liefde vergat te geven’ is een bundel met twintig verhalen, waarvan een aantal eerder is verschenen in verhalenbundels, tijdschriften en de website hoemannendenken.nl, ‘ de eerste site vóór vrouwen, dóór mannen’, waar Mabelus tot de vaste gastschrijvers behoort.
Vanuit diverse perspectieven vertelt Peter Mabelus over liefde in haar vele vormen, over mensen en (mis)communicatie, over de (on)mogelijkheid om elkaar te bereiken.
Mabelus spreekt de jongerentaal, schrijft over seks zonder te blozen en dat maakt dat je als lezer dit ook zonder blozen kunt lezen. Hij rekent af met quasi-intellectuelen en wannabe schrijvers, waarbij hij zijn eigen personage gebruikt, ‘de geniale schrijver Mabelus’. Het boek is doorspekt met een interview in drie delen, dat hij met zichzelf voert, neemt schrijvers en journalisten in het ootje, gebruikmakend van bijna alle clichés. Want die zijn niet voor niets clichés geworden natuurlijk.
Elk verhaal heeft zijn eigen toon, iedereen zal zo zijn favoriete verhaal hebben. De mijne is ‘Vlekkeloos’, omdat ik van sprookjes houd. Een Syrische prinses in je bed, waarmee je een perfecte vrijpartij mag beleven en vervolgens naar huis gaat met een cd’tje van Gerard Joling, dat is pas een happy end!
Ik heb eerder ‘Kathmandu Hipsters’ gelezen, de roman die in november 2018 verscheen, ook bij uitgeverij Ambilicious, waarin ik kennis heb gemaakt met de bijzondere schrijfstijl van Peter Mabelus. Hij maakt gretig gebruik van zijn eigen levenservaringen, voegt daar veel fantasie en kennis aan toe, kneedt dit geheel kundig tot een eenheid en voegt als specerijen de droge humor, absurdisme en cynisme toe. Ik proef ook melancholie en verlangen, met als bijsmaak arrogantie en verontwaardiging, maar dat kan ook mijn eigen invulling zijn; iets wat op mijn eigen tong ligt en niet in dit boek. Wie kan het zeggen? En wie interesseert het ook… Lees het zelf maar en proef!

Deze recensie verscheen als eerste op 3 januari 2020 op hebban.nl, de grootste boekensite en lezerscommunity van Nederland!