Net zoals jij sta ik bol van de vooroordelen, omdat het koesteren van je vooroordelen net zo veilig voelt als het consumeren van een tweede fles wijn door een alcoholist. Ik durf er niet aan te beginnen om mijn vooroordelen te tellen, maar vandaag wil ik kort aandacht besteden aan 1 van mijn vele vooroordelen: bestsellers deugen niet.

In deze tijd van ontlezing (is deze laatste bewering een vooroordeel? Jij bent tenslotte deze woorden aan het lezen, dus misschien valt de ontlezing enorm mee) is het belangrijk om te benadrukken dat je met “bestseller” een zeer goed verkopend boek bedoelt en het niet over een auto of een koffiezetapparaat hebt. Misschien heb ik het mis en weet jij heel goed dat etc. Ik leid jou met mijn vorige paar zinnen wellicht af van hetgeen waar ik het over wil hebben: mijn vooroordeel dat bestsellers niet deugen.

In september 2019 kwam het boek ‘De meeste mensen deugen’ van historicus en schrijver Rutger Bregman uit. Het boek werd direct een bestseller en staat nu, 16 maanden later, nog steeds in de wekelijkse top 10 van best verkochte boeken. Ik had eerdere boeken van Rutger Bregman met veel plezier en aandacht gelezen en was in de veronderstelling dat ik tot een select groepje van intellectuelen behoorde dat zijn boeken las. Aangezien ‘De meeste mensen deugen’ vanaf de eerste dag van publicatie een enorm succes was had ik het gevoel dat mijn liefde voor het werk van Rutger Bregman was besmeurd door de tsunami aan enthousiaste reacties van mensen die normaal gesproken nooit een boek lezen.

Hoe snobistisch kan een mens zijn? Ik ben bang dat ik hoog zou scoren, mocht er een top tien van meest snobistische mensen ter wereld zijn. Hoe had ik kunnen denken dat de boeken van Rutger Bregman zeldzame juweeltjes voor mensen zoals ik zijn; hoogopgeleid, knap, humoristisch en sportief. Een eerder boek van Rutger Bregman, ‘Gratis geld voor iedereen’, werd in maar liefst 32 talen vertaald, dus mijn liefde voor Rutger Bregman kon onmogelijk zo exclusief zijn als ik dacht. Conclusie: ik ben een snob van het zuiverste water.

Vorige week heb ik dan toch eindelijk ‘De meeste mensen deugen’ gelezen en ik kan niet anders zeggen dan dat het een meesterwerk is: inspirerend en getuigend van een indrukwekkende, swingende eruditie.

Nu ben ik gedwongen om terug te komen op mijn vooroordeel dat bestsellers per definitie niet deugen. Het feit dat jij dit stukje tot het einde hebt gelezen betekent dat het met jouw ontlezing vandaag wel meevalt.