Een veranderende wereld is niet per definitie een slechtere wereld

Vanmorgen las ik een opmerkelijk bericht op NOS Teletekst, ‘Steeds meer mensen weg uit Randstad’:

“Steeds meer mensen verhuizen uit de Randstad naar andere regio’s. Vorig jaar vertrokken er volgens het CBS 75.000 mensen uit de Randstad, tegenover 53.000 mensen die van elders naar de Randstad verhuisden. Het aantal vertrekkers uit de Randstad stijgt al sinds 2014.  

Veel mensen blijven in de Randstad werken, maar gaan er net buiten wonen, bijvoorbeeld op de Veluwe, in de kop van Noord-Holland of op Schouwen-Duiveland. Jongeren verhuizen nog altijd vaker richting de Randstad.                 

De totale bevolking van de Randstad blijft nog wel groeien, onder meer door het geboorteoverschot en immigratie.”

Als ik dit bericht kritisch lees en nog wat bronnen bestudeer, van onder andere het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS), constateer ik een aantal feiten:

Het verschijnsel dat veel mensen uit de Randstad vertrekken is een trend die al 8 jaar gaande is.

Een deel van de jongeren die naar de Randstad verhuizen zal tegen de tijd dat zij kinderen krijgen hoogstwaarschijnlijk ook uit de Randstad vertrekken.

Dat de totale bevolking van de Randstad nog wel blijft groeien, onder meer door het geboorteoverschot, komt vooral door het feit dat niet-westerse immigranten (voornamelijk moslims) gemiddeld meer kinderen krijgen dan autochtonen en westerse immigranten.

De helft van alle immigranten is aanhanger van de islam.

Bovengenoemde trends zijn in alle westerse samenlevingen aantoonbaar.

Op bijgevoegde kaart van Nederland van het CBS is te zien hoeveel mensen met een niet-westerse achtergrond waar in Nederland wonen. Het aantal inwoners van Amsterdam met een niet-westerse achtergrond is op dit moment 36,1 procent, voor Rotterdam 38,9 procent en Den Haag 36,3 procent.

De trend is dat het aantal bewoners met een niet-westerse achtergrond in de Randstad de komende decennia alleen maar toe zal nemen. Het moment is niet ver weg dat de meerderheid van de drie grote steden uit bewoners met een niet-westerse achtergrond zal bestaan. Tegelijkertijd zal het aantal autochtonen dat de Randstad verlaat blijven toenemen.

Begrijp me goed; ik spreek geen oordeel uit over de bovengenoemde demografische ontwikkelingen. Mijn hart klopt links en dat wil ik graag zo houden. Ik beschouw elke medemens als individu en niet als representant van een bepaalde etnische groep of godsdienst. Ik walg van xenofobe, politieke partijen als de PVV van Wilders, of het Forum voor Democratie van Baudet.

Ik citeer uit het programma van het Forum, een partij die de dagelijkse werkelijkheid in Nederland voorstelt als een land dat in hoog tempo ten onder gaat en zich in een grote existentiële crisis bevindt zolang er met name niet-westerse immigranten blijven komen:

“Nederland kende de afgelopen decennia een stelselmatig veel te hoge instroom van kansarme immigranten en asielzoekers uit niet-Westerse landen. Dat heeft enorme impact op onze samenleving. Het zet onze welvaart onder druk, holt onze verzorgingsstaat uit, leidt tot verloedering van ons onderwijs, tot onveiligheid op straat en het ondermijnt onze culturele identiteit. Voortzetting van dit beleid zou ertoe leiden dat in 2050 tot 40% procent van de Nederlandse bevolking allochtoon is. De kosten van dit beleid zijn astronomisch: over 1995-2019 gemiddeld ca. € 19 miljard per jaar. Totaal € 469 miljard. Immigratie uit niet-westerse regio’s (Afrika, Midden-Oosten) kost Nederland gemiddeld € 400.000 tot € 600.000 per immigrant. Dit is niet houdbaar en moet stoppen.”

Ik distantieer mij volmondig van de karikaturale voorstelling van zaken van mensen als Baudet. Hij zou zich moeten schamen om alle niet-westerse immigranten als een bende profiteurs en verwoesters van de Nederlandse cultuur af te schilderen. De meeste immigranten van niet-westerse afkomst vinden uiteindelijk een baan, vaak met een laag salaris.

Verandering is de enige constante. De Verenigde Staten zijn gebouwd door immigranten, waarbij de autochtone bevolking werd verdreven en afgeslacht.

De Gouden Eeuw, een eeuw waarop mensen als Wilders en Baudet zo enorm trots zijn, zou nooit plaats hebben kunnen vinden zonder de komst en deelname van talloze immigranten.

Dat alles beter was, is en zal zijn als er slechts autochtone bewoners in een land zijn is een gevaarlijke en “romantische” voorstelling van zaken. Iedereen weet waar een obsessief beeld over de “heilige” bescherming van eigen volk en vaderland toe kan leiden. Bovendien zullen immigranten binnen zeer korte tijd broodnodig zijn om onze snel groeiende en sterk vergrijzende bevolking helpen te verzorgen.

In mijn laatste boek ‘Van Kluun tot Clinton’ staan 30 reportages van mijn ontmoetingen met Groten der Aarde.

1 daarvan gaat over Henny Vrienten, die vanzelfsprekend nog leefde toen ik hem ontmoette.

Omdat zijn overlijden tegelijk viel met de publicatie van mijn laatste boek voelde ik schroom om mijn ontmoeting met hem en plein public te maken, voor publiciteit te gebruiken.

Op dit moment zijn we een aantal maanden verder.

Eerst het verslag van mijn ontmoeting met Henny Vrienten. Daarna ‘Is dit alles?’, live!:

‘Ik herinner het mij als de dag van gisteren, maar het spannende verhaal dat ik jullie ga vertellen vond plaats aan het begin van de jaren tachtig van de twintigste eeuw, op de kruising van het Rokin en de Langebrugsteeg in Amsterdam, vlakbij het Ruiterstandbeeld Koningin Wilhelmina.

Ik stond te wachten op het moment dat ik het Rokin over kon steken, met mijn fiets aan de hand, toen Henny Vrienten, voorman van de in Nederland wereldberoemde band Doe Maar, naast mij tot stilstand kwam om hetzelfde te doen.

Op het moment dat wij dachten dat we konden oversteken werden we afgesneden door een enorme vrachtwagen van de Aldi die naar rechts afsloeg. Henny Vrienten maakte verontwaardigd oogcontact met mij en zei: ‘Nou, nou.’

Ik knikte en zei: ‘Ja, het is wat.’

Hoe vaak in mijn leven heb ik niet geleden onder barbaarse hitte in mijn woning, omdat mijn appartement zich altijd op een plek bevond waar de zon, bijna de hele dag, vanuit het zuiden naar binnen scheen? Te vaak. Altijd.

Als de hitte toesloeg en ik op zoek ging naar een fatsoenlijke ventilator waren tijdens elke hittegolf alle ventilators overal uitverkocht en droop ik van het zweet, ernstig teleurgesteld, af naar mijn oververhitte leefplek.

Dit jaar ben ik wijs geweest, zie foto.

Nu alleen nog even in elkaar zetten. Geen probleem aangezien ik elke dag bezig ben mijn nieuwe thuis in Deventer vorm te geven.

Brigitte Bardot (1934) in haar memoires ‘Initiales B.B.’ (1996) over haar tijd als filmster en sekssymbool:

“Je kunt best een film maken zonder het publiek op te zadelen met de gênante beproeving van voyeuristische scenes. Ik ben blij dat ik de filmwereld vaarwel heb gezegd. Acteurstalent werd afgemeten aan de manier waarop de actrices hun blote benen spreidden en hun hoofd en de rest onder het medeplichtige oog van de camera lieten wiebelen.

Ik mag dan een sekssymbool geweest zijn, binnen in mij huist eigenlijk een schaamte die niet is te verenigen met dit soort stijloefeningen. Ik word misselijk van al die uitstallingen van menselijk vlees.

Volgens mij blijft de suggestie het bewijs dat de verbeelding stimulerender is dan de aanblik zelf.”

Het lot heeft mij op 2 augustus 2022 in het hart van Deventer gebracht. Op bijgevoegde foto kun je het uitzicht van mijn balkon aan de noordzijde van het centrum zien.

Rechts: bomen, vrijheid, geen inkijk, ik kan in de ochtend douchen zonder een gordijn of luxaflex omlaag te doen. Links: een grote, nieuwe en modern gebouwde vestiging van het AZC (Asielzoekerscentrum) Deventer.

Als ik af en toe een sigaretje rookte op mijn balkon zag en hoorde ik veel asielzoekers die hun tijd probeerden te doden met eindeloos telefoneren, roken en sport. Veel Oekraïners, veel vluchtelingenuit de Hoorn van Afrika.  

Ik ben 3 augustus naar binnen gelopen om vrijwillig mijn diensten aan te bieden. Iedereen die ik kan verstaan en spreken bied ik mijn hulp aan, om hen te helpen aan een betere toekomst in ons prachtige land. De toekomst is van iedereen.

Goddank spreek ik Russisch, Frans, Engels en Duits.

Dit voelt goed.

‘Welkom. Ga lekker zitten.’
‘You can call me baby!’
‘Je oortjes. Kun je je oortjes uitdoen?’
‘Wat zegt u, meester?’
‘Je oortjes. Maar die heb je nu al uit.’
‘Nog even deze app afmaken, meester. Het is belangrijk.’
‘Als je je telefoon even weg wilt doen, dan kunnen we beginnen.’
‘Wacht even, meester. Dit is echt belangrijk.’
‘Je bent al een kwartier te laat voor het proefmondeling.’
‘Zo. Ik ben er klaar voor.’
‘Hoe gaat het met jouw werkstuk over Napoleon?’
‘Niet zo goed, meester. Ik kan niets vinden op internet.’
‘Laten we beginnen. De Koude Oorlog. Werd die gehouden op de Noordpool of op de Zuidpool?’
‘….’
‘Op de Noordpool of op de Zuidpool?’
‘Kunt u misschien een hint geven?’
‘We hebben het in de klas drie maanden lang over de Koude Oorlog gehad en je hebt maar veertig procent van de lessen gemist. Dus je moet een idee hebben.’
‘De Zuidpool?’
‘…’
‘De Noordpool?’
‘…’
‘Was het koud tijdens de Koude Oorlog?’
‘Ik denk niet warm.’
‘Waarom werd de Berlijnse Muur eigenlijk gebouwd?’
‘Voor de werkgelegenheid?’
‘Was de DDR communistisch of kapitalistisch?’
‘De DDR is een afkorting, toch, meester?’
‘Dat klopt.’
‘Waarvan ook alweer?’
‘De Duitse Democratische Republiek.’
‘Dan waren het die, meester, want kapitalisten zijn democratisch en voor werkgelegenheid.’
‘We gaan het nu even over jouw werkstuk over Anne Frank hebben. Waar is Anne Frank overleden?’
‘In Beekse Bergen, meester.’
‘Waar?’
‘Beekse Bergen, meester.’
‘Ik vind jouw proefmondeling net niet voldoende. Je laat hier en daar wat gaten vallen. Een ruime vijf dus.’
‘Top, meester. Ben ik klaar?’
‘Ja. Er valt een boek uit je tas. Wat ben je aan het lezen?’
‘We lezen dit boek in de klas, meester, voor Nederlands. Kathmandu Hipsters. Super chill boek. Ik haat lezen, maar dit boek is echt super chill, meester.’
‘Ja, ik heb er mijn best opgedaan.’
‘Heeft u het ook gelezen, meester?’
‘Ik heb het geschreven.’
‘Echt? Lijpe shit, ouwe! Wat doet u hier dan nog?’

Sinds ik fulltime schrijver ben heb ik veel steden van de Lage Landen leren kennen door het houden van lezingen, signeersessies, etc.

Verliefd werd ik op Deventer. Het lijkt de ideale plek te zijn om te leven als schrijver. De hele stad ademt meer cultuur en creativiteit uit dan alle andere steden van de Lage Landen samen.

Dat is de reden waarom ik sinds gisteren een schrijfplek in het centrum van Deventer heb betrokken.

Nog druk bezig met opruimen en inrichten maar zo ontzettend blij dat ik in het hart van Deventer kan wonen! Alles ademt cultuur.